De Duinhoeve maakt deel uit van de eeuwenoude buurtschap Heemskerkerduin, gelegen op vruchtbare geestgronden. Eigenzinnige lieden woonden hier, zo werd wel beweerd, met hun eigen mores. Types die weinig ophadden met het verderop liggende dorp Heemskerk. Dat is er aardig afgesleten, hoewel de ‘duinkatten’ nog steeds graag een eigen gemeenschap vormen. De familiebedrijven kiezen telkens strategisch nieuwe teelten. Vandaar dat je in het voorjaar, al fietsend of wandelend door het tuinbouwgebied, bijzondere soorten op de akkers ziet. Van agapanthussen en monnikskappen, tot trommelstokken en het kluwenklokje. Hartstikke leuk.

Aan de rand van het tuinbouwgebied, precies daar waar het overgaat in de duinen, daar ligt deze vakantieboerderij. Direct achter de Duinhoeve strekt zich een onmetelijk en uniek natuurgebied uit. Van Heemskerk tot aan Schoorl. Je kunt hier uren, wat heet, dagenlang dwalen. Het duinlandschap bij Heemskerk is uniek: duinvalleien, eikenbossen, voormalige akkers, paraboolduinen en duinpaardenbloemgraslanden wisselen elkaar af.

Tot ver in de 20^ste eeuw zijn deze duinen exclusief voorbehouden aan de adellijke eigenaren. Ze jagen en lanterfanten hier, totdat PWN in 1938 het leeuwendeel aankoopt. Vanaf die tijd mag ook het publiek de duinen in. Gejaagd wordt er allang niet meer, maar je kunt nog steeds wel op jacht. Dat is te zeggen: je kunt wilde orchideeën spotten, naar paddenstoelen speuren, nachtegalen, vinken en boomleeuweriken horen zingen en ’s zomers de onnavolgbare geur opsnuiven van grote tijm en walstro.

Sluitstuk vormt natuurlijk de zee. Vanaf de Duinhoeve is het ongeveer tien minuten fietsen naar het strand. Heemskerk heeft een schoon zandstrand dat uitsluitend per fiets of lopend is te bereiken. Des te beter! Geen files, geen mensenmassa’s, slechts één strandpaviljoen met bijbehorende gezellige drukte en een bescheiden rij strandhuisjes. En wie tien minuten doorstapt, heeft het strand voor zichzelf.